Επιτυγχάνεται με κατάλληλη συσκευή η οποία ιονίζει τον αέρα που βρίσκεται μεταξύ αυτής και του δέρματος. Ο ιονισμένος αυτός αέρας ονομάζεται πλάσμα ("τέταρτη ύλη") και απαρτίζεται από ιόντα και ηλεκτρόνια. Τα σωματίδια αυτά παίρνουν την μορφή ηλεκτρικού τόξου ("κεραυνού"), το οποίο καθώς πέφτει επάνω στο δέρμα εξαχνώνει και μετατρέπει σε ατμό την περίσσεια δέρματος, με απόλυτη ασφάλεια, καθώς δεν προκαλεί καύση.
Με τη μέθοδο αυτή αντιμετωπίζονται πολλές βλάβες του δέρματος, όπως είναι τα ξανθελάσματα και τα συριγγώματα των βλεφάρων, οι υπερπλασίες σμηγματογόνων αδένων, οι μυρμηκίες, τα θηλώματα, οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις κ.ά.